قدرت فوکیسم

«...ارتباط قدرت،ارتباطی پویاست که قطعاً جایگاه طرفینش را تعیین می‌کند.عیناً،جایگاه طرفین و برخورد طرفین و فعالیت‌های طرفین به نوبه ی خود ارتباط قدرت را تغییر می‌دهد[....]قدرت یک طرف و مردم طرف دیگر نیستند،زیرا با چنین فرضی یا باید قبول کرد که قدرت قادر مطلق است یا می‌بایست پذیرفت که قدرت بسیار ناتوان است.هیچ‌وقت این‌گونه نیست.قدرت هیچ‌گاه کاملاً توانا یا ناتوان نبوده است.قدرت اغلب کور است،ولی با این حال یک سری چیزها را می‌بیند و غیره.قدرت اساساً مفهومی است که روابط استراتژیک بین افرادی را حل می‌کند که دارای اهدافی هستند و همدیگر را تقویت می‌کنند و نیز عملکردهای طرف قدرت را تا حدودی محدود می‌کند،ولی در آن طرف قدرت با تاکتیک جدیدی قسر در می‌رود.این همان تحرکی است که باید کوشید که آن را حل کرد.این محصول همان چیزی که می‌خواهیم اسمش را پدیده ی هم‌صدایی بنامیم که در پی آن،قدرت تثبیت می‌شود و در واقع به طور خلاصه شامل نوعی تابعیت یا پذیرش سازوکار تسلط در جامعه هستیم.زمان‌های دیگری هم هست که هم‌صدایی معنایی برعکس دارد.یا بالعکس،تبدیل به شبکه‌ای می‌شود که قدرت را سرنگون کند.»
#میشل_فوکو،فارس_ساسین،انوشه_قادری